Το βράδυ της 8ης Σεπτεμβρίου του 2017, δε θα το ξεχάσει ποτέ. Το όνομα του Έλληνα "Θεού" του ελληνικού αθλητισμού πέρασε στην αιωνιότητα και φιγουράρει πλέον μεταξύ των κορυφαίων στο μουσείο του μπασκετ, Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame.
Στην σκηνή υπό το βλέμμα της οικογένειάς του και με βουρκωμένα μάτια δήλωσε:
«..Τότε, στο Σίτον Χολ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα έφτανα εδώ. Το όνειρό μου ήταν να παίξω στο ΝΒΑ, επιλέχθηκα από τους Σέλτικς μαζί με τον τρομερό Λάρι Μπερντ. Είχα προτάσεις από αρκετές ομάδες από την Ελλάδα. Μέχρι τότε δεν την είχα επισκεφτεί, δεν ήξερα ότι υπήρχε μπάσκετ στην Ελλάδα. Ο Ρεντ Άουερμπαχ ήθελε να μείνω, αλλά πήρα μια απόφαση για την οποία δεν θα μετανιώσω ποτέ στη ζωή μου. Πήγα στην Ελλάδα και ερωτεύτηκε τον κόσμο και τη χώρα. Όταν το 1987 η Ελλάδα κατέκτησε το ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με αντίπαλο τη Σοβιετική Ένωση όλο το έθνος βγήκε στους δρόμους, το μπάσκετ έγινε εθνικό άθλημα και η Ελλάδα είναι από τις κορυφαίες ομάδες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Από εκείνη την ημέρα σε κάθε αυλή σπιτιού, σε κάθε αυλή σχολείου τοποθετήθηκε μια μπασκέτα. Έπαιξα τότε με μερικούς από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο.
Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό που ζω σήμερα. Το θέμα δεν είναι η κατάκτηση τίτλων αλλά και άλλο πιο σημαντικό που θα σας αποκαλύψω σήμερα. Μια μέρα περπατούσα στη γειτονιά μου στη Θεσσαλονίκη και με σταμάτησε μία κυρία. Νόμιζα ότι ήθελε μια αναμνηστική φωτογραφία ή ένα αυτόγραφο. Με φώναξε, με αγκάλιασε «Νίκο, Νίκο», έτσι με φωνάζουν. Μου είπε «θέλω να σ’ ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου γιατί έσωσες τον γιο μου, του έκανες το μεγαλύτερο δώρο».
Μετά μου εξήγησε ότι ο γιος του ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά αλλά το ξεπέρασε, βρήκε το νόημα της ζωής κι έγινε αθλητής μπάσκετ. Αυτή νομίζω είναι η μεγαλύτερη συνεισφορά μου στην κοινωνία..»,
Νίκο Γκάλη σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας πρόσφερες. Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα έβγαινε ο Διαμαντίδης ο Παπαλουκάς ο Σπανούλης. Δεν θα είχε κάθε σχολείο δύο μπασκέτες και δεν θα είχαμε ασχοληθεί εμείς με το ομορφότερο άθλημα όλων.
Ας θυμηθούμε τι είπαν μεγάλες μορφές για τον Νίκο Γκάλη:
Ντράζεν Πέτροβιτς: «Αν εγώ είμαι ο γιος του Διαβόλου, τότε ο Γκάλης είναι ο ίδιος ο Διάβολος».
Aλεξάντερ Πέτροβιτς: «O Ντράζεν είναι αδερφός μου, αλλά για καλύτερο αθλητή του 1987 ψήφισα τον Γκάλη»
Αλεξάντερ Γκομέλσκι: «Ο Γκάλης είναι ο παίκτης του 21ου αιώνα. Του βγάζω το καπέλο»
Άρβιντας Σαμπόνις: «Αν ο Γκάλης θέλει να βάλει καλάθι, θα το βάλει όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος»
Μάικλ Τζόρνταν: «Δεν περίμενα ότι θα υπήρχε ένας τόσο καλός επιθετικός παίκτης στην Ευρώπη και ειδικότερα στην Ελλάδα»
Μπομπ Μάκαντου: «Είδα τον Γκάλη να κάνει πράγματα, που δεν γινόταν ούτε στους Λέικερς και τους Σέλτικς»
Βόιτσεκ Κραϊόφσκι (προπονητής Λεχ Πόζναν): «Είπα στους παίκτες μου πως θα μαρκάραμε τους 4 παίκτες του Άρη και κάναμε τα σχέδια μας. Για τον Γκάλη κάναμε την προσευχή μας»
Ρουντ Χαρεβάιν (προπονητής εθνικής Ολλανδίας): «Ξέρω έναν τρόπο να σταματήσουμε τον Γκάλη: Να τον κλειδώσουμε στο ξενοδοχείο!»
Γιάννης Ιωαννίδης: Οι έλληνες παίκτες πρέπει να πληρώνουν γκαλόσημο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου